Passie voor die decadente oesters
Eigenlijk best soort van erg als mensen die je maar beperkt kennen, en die ergens oesters tegenkomen, dan direct aan jou denken. Die stempel heb ík kennelijk de laatste jaren gerealiseerd, want ik heb pas na mijn 40e levensjaar m’n eerste oester geprobeerd. Ik weet nog precies waar.
Het was een mooie zomeravond, de man des huizes van een bevriend stel werd 40. Ter ere van deze bijzondere leeftijd had zijn vrouw een oestermeisje geregeld. Met een heupgordel met allerlei attributen liep deze dame door de tuin om de aanwezigen te verleiden tot het proberen van een oester.
Oesters, kikkerbilletjes, krekels, meelwormen… mij niet gezien…
Ik dacht te kunnen ontkomen, want ik had zoiets van: “Even verdekt opstellen want zo’n eng glibberig ding hoef ik niet.” En dan te bedenken dat ik inmiddels ook kikkerbilletjes gegeten heb, vrijwillig. Alleen krekels en meelwormen en dat soort gein, daar ben ik (nog?) niet klaar voor. Maar met dat verdekt opstellen kwam ik uiteraard niet weg. Met de visite als publiek liet ik enigszins griezelend het diertje vanuit de schelp mijn mond in glijden. Als ik er nu aan terugdenk hoe behoudend ik was in het eten van onbekende zaken, dan paste dat eigenlijk helemaal niet. Afijn, dat was mijn eerste oester.
Oesterbar
De echte passie ontstond bij Klein Parijs in Harderwijk. Eigenaar Koos Brochard verzorgt bij mooi weer geregeld een oesterbar voor de deur van zijn restaurant en die verleidingen, want behalve oesters ben ik ook gek op wijn, kon ik vaak niet weerstaan. Even neerstrijken in de laatste zonnestralen op een late vrijdag- of zaterdagmiddag in één van de twee tot stoeltjes omgebouwde wijnvaten, genietend van een paar oesters met de zorgvuldig uitgekozen witte wijn. Volgens velen toch een beetje decadent genieten.
Inmiddels heb ik echt mijn smaakvoorkeuren. Klein Parijs verzorgt geregeld oesterproeverijen, waarvoor Marcus van den Noord van Zilt en Zalig “wordt ingevlogen”, die van alles vertelt over diverse soorten oesters. Deze worden na de uitleg met een bijpassende wijn geserveerd. Een feestavond, elke keer weer!
Zelf oesters rapen
Zelf oesters rapen maakt het allemaal nog leuker. Alhoewel je je dan ook verbaast over het luxe imago die de oesters hebben. Hele bedden van oesters zijn er te vinden. Hoezo luxe? Je kunt ze zo rapen?!
De eerste keer oesterrapen met vriendinnen Jessica en Mona in Wemeldinge leverde een enorme berg oesters op. Wat je daar dan mee doet? Behalve gewoon een aantal puur natuur nog eten? Op de BBQ ermee! Met dank aan de tip van Ilja Gort – Gorte à la Carte Oesters.
Ook in het noorden bij bijvoorbeeld Lauwersoog kun je oesters rapen. Een arrangement bij een restaurant is zo te boeken. Je krijgt dan laarzen, emmers, oestermes en handdoek te leen. Maar eigenlijk kun je die zaken net zo goed van huis meenemen, je goed voorbereiden op de tijden van eb en vloed, en zelf rapen. Maximaal 10 kg per persoon. Nou, ik kan je verzekeren dat je dat niet eens wílt rapen voor eigen gebruik. Doodzonde, want het zijn en blijven diertjes en daarna in de container kieperen klinkt niet als respectvol.
En na het rapen ga je vervolgens natuurlijk direct heerlijk aan de waterkant je verse oesters verorberen naast andere meegebrachte lekkernijen, vergezeld door je lekkere glaasje witte wijn uit de koelbox. Zo moeilijk en duur hoeft het allemaal niet te zijn.