2020 – wat een bizar jaar

Het is even geleden, zo niet te lang geleden, dat ik jullie een berichtje geschreven heb. Heel eerlijk: ik had er de energie even niet voor. Lamgeslagen. Maart kwam het bericht dat de horeca volledig moest sluiten. Ik twijfelde al of het wel verstandig was om Culihoppen Harderwijk eind maart door te laten gaan; de beslissing werd voor me genomen. De situatie leek toch wel zeer serieus. En hoe! Bizar hoe iets zich ontwikkelt. Het bleek achteraf meer dan serieus. Het coronavirus heeft wild om zich heen gegrepen en wereldwijd vele dodelijke en zieke slachtoffers gemaakt. Het heeft daarnaast ook de wereld en dus velen van ons, economisch enorm geraakt.

Initiatieven van de horeca-ondernemers

Het zal jullie niet verbazen dat ik enorm begaan ben met alle horeca-ondernemers en in het bijzonder al “mijn Culihoppen partners”. Behalve dat ik jullie heb moeten berichten dat Culihoppen niet door kon gaan vanwege de gedwongen sluiting van alle restaurants en me dat bericht me echt hoofdbrekens heeft bezorgd, maakte en maak ik me ook zorgen over de ondernemers die Culihoppen een warm hart toe dragen en Culihoppen hen.

De ondernemers die allemaal hun hoofd boven water proberen te houden, en die hun zo gewaardeerde teams zo graag willen behouden. Hoe moeilijk hebben ze het de afgelopen jaren niet gehad om goede medewerkers te werven, te behouden. Die ontzettend betrokken teams, die elk bezoek een waar feestje maken. Het was en is een crime in horecaland. De overheidsregelingen die in het leven geroepen zijn rondom Corona, voor velen een uitkomst, maar uit eigen ervaring weet ik dat je daar niet altijd geheel, of zelfs helemaal niet voor in aanmerking  komt. Te generieke regelingen, uitzonderingen vallen erbuiten, terwijl die er meer dan recht op hebben.

Ook heb ik gezien hoe een kat in nood rare spongen maakt, wel ontzettend gave sprongen. Vele afhaal- en bezorginitiatieven zijn geboren. In Harderwijk, in Ermelo, Lemmer, Zwolle, Elburg en bij de Wild over de Veluwe locaties. Super!

Persoonlijk positief geraakt

Waar ik daarnaast persoonlijk enorm door geraakt ben zijn de persoonlijke berichten die ik mocht ontvangen met suggesties voor vervangende activiteiten om Culihoppen “te redden”. Langs deze weg wil ik daar mijn enorme waardering, mijn geraaktheid voor uitspreken. Emotional me. Hoe fijn om dit soort berichten in crisistijd te ontvangen. Terwijl ik weet dat ook jullie, als gasten, mogelijk privé geraakt worden/zijn door deze bizarre periode. En Ik besef maar al te goed dat jullie geïnvesteerd hebben in jullie Culihoppenkaarten. En daar ga ik echt zorgvuldig mee om. Vooralsnog is er gekozen voor alternatieve data. En daar wil ik me met de restaurants hard voor maken. Tot dan: laten we hopen dat de crisis geen bizarre opleving krijgt in het najaar!

Kortom, laten we voorzichtig zijn en het virus geen kans geven om ons weer lam te leggen. We gaan onszelf niet volledig opsluiten, maar laten we wel nog even voorzichtig zijn. Het “nieuwe” normaal moet het tijdelijke “nieuwe” normaal zijn.
Dus, geniet met mate. Deze leus, oorspronkelijk gericht op alcohol, is ook breder van toepassing. Geniet van jullie bezoeken aan terras en restaurant, maar geniet op een wijze waardoor mijn horecacollega’s de hele zomer nog van jullie bezoek mogen genieten.

En in het najaar….ik ook! Ik kijk er halsreikend naar uit, moge dat duidelijk zijn!

En, en dat is echt een persoonlijke behoefte: laten we niet gaan zwartkijken! Het is zeker goed om serieus met de situatie om te gaan, maar laten we alsjeblieft met z’n allen kijken naar de lichtpuntjes en ons niet de put in laten praten. Realisme is goed, negativisme niet. Positief vooruit!

Voor nu: DANK JULLIE WEL EN BLIJF GEZOND!

Liefs,

Henny